گلاسگو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6
| کشور =اسکاتلند
| کشور = بریتانیا
| نام فارسی =گِلاسْگو
| نام فارسی =گِلاسْگو


خط ۲۳: خط ۲۲:
| شهر ها و آبادی های مهم =  
| شهر ها و آبادی های مهم =  
}}
}}
[[پرونده:36105600-1.jpg|بندانگشتی|کلیسای جامع سنت مانگو]]
[[پرونده:36105600-1.jpg|بندانگشتی|کلیسای جامع سنت مانگو]]گِلاسْگو (Glasgow)
گِلاسْگو (Glasgow)
 
[[File:36105600.jpg|thumb|گِلاسْگو]]


شهر و، با عنوان گلاسگو سیتی<ref>Glasgow City
شهر و، با عنوان گلاسگو سیتی<ref>Glasgow City
</ref>، ناحیه<ref>unitary authority  
</ref>، ناحیه<ref>unitary authority  
</ref>ای در غرب مرکزی [[اسکاتلند]]، با ۱۷۵ کیلومتر مربع مساحت و 622,820 نفر جمعیت (۲۰۲۲). این ناحیه در ۱۹۹۵ از بخش عمدۀ زمین‌های شورای بخش گلاسگو<ref>Glasgow District Council</ref> در ناحیۀ استرسکلاید<ref> Strathclyde Region </ref> تشکیل شد. گلاسگو بزرگ‌ترین شهر از چهار شهر اسکاتلند، سومین شهر از لحاظ جذب توریست در [[بریتانیای کبیر|بریتانیا]]، و چهارمین مرکز بزرگ تولیدی این کشور است. گلاسگو در دو سوی رود [[کلاید]] قرار گرفته و تپه‌ها آن را احاطه کرده‌اند. اقتصاد آن عمدتاً وابسته به بخش خدمات است؛ ۸۳ درصد از نیروی کار در این بخش اشتغال دارند. صنایع آن عبارت‌اند از علوم مهندسی، مواد شیمیایی، [[چاپ]]، [[الکترونیک]]، نساجی، و تولیدات صنعتی سبک. کلیسای جامع سنت مانگو<ref>Cathedral of St Mungo </ref>، متعلق به قرن ۱۳م؛ پراوندز لردشیپ<ref>Provand’s Lordship </ref>، قدیمی‌ترین بنای مسکونی شهر (۱۴۷۵)؛ و دانشگاه گلاسگو (تأسیس در ۱۴۵۱م) از مهم‌ترین بناهای آن محسوب می‌شوند. هنگام ورود سنت مانگو<ref>St Mungo </ref> در قرن ۶م برای تبلیغ مسیحیت بین بریتون‌های استرسکلاید<ref>Strathclyde Britons</ref>، ناحیۀ کلاید<ref> Clyde</ref> مسکونی بود. [[ویلیام شیر|ویلیامِ شیردل]]<ref> William the Lion </ref> در ۱۱۷۸م گلاسگو را به یک قصبۀ بارون‌نشین تبدیل کرد؛ شهر مزبور در زمان جیمز ششم در ۱۶۳۶ به شهر سلطنتی<ref>royal burgh </ref> تبدیل شد. وحدت اسکاتلند و انگلستان در ۱۷۰۷، به‌رغم مخالفت اولیه، سبب رفاه روزافزون شهر شد. در قرن ۱۸ تجارت [[توتون]]، [[شکر]]، و [[پنبه]] با قارۀ امریکا<ref>Americas </ref> بسیار مهم بود. تا ۱۷۷۵ ثروت و رفاه شهر درنتیجۀ تجارت خارجی به اوج رسید. [[انقلاب صنعتی]]<ref>Industrial Revolution </ref> قرن ۱۹ تأثیری شگرف بر شهر نهاد و صنعت کشتی‌سازیِ آن توسعه یافت. تا ۱۸۱۱، گلاسگو بزرگ‌ترین شهر بریتانیا پس از [[لندن (انگلستان)|لندن]] بود. گلاسگو سه دانشگاه دارد، که قدیمی‌ترین آن‌ها دانشگاه گلاسگو نزدیک گیلمورهیل<ref>Gilmorehill </ref> در وست‌اند واقع شده است. دو دانشگاه دیگر عبارت‌اند از دانشگاه استرسکلاید<ref>Strathclyde University </ref> و دانشگاه کالِدونیایی گلاسگو<ref>Glasgow Caledonian University</ref>. گلاسگو شهرت رود کلاید را به‌منزلۀ یکی از بزرگ‌ترین مراکز کشتی‌سازی جهان حفظ کرد. بسیاری از کشتی‌های مسافربری جهان در این شهر ساخته شده‌اند.
</ref>ای در غرب مرکزی [[اسکاتلند]]، با ۱۷۵ کیلومتر مربع مساحت و 622,820 نفر جمعیت (۲۰۲۲). این ناحیه در ۱۹۹۵ از بخش عمدۀ زمین‌های شورای بخش گلاسگو<ref>Glasgow District Council</ref> در ناحیۀ استرسکلاید<ref> Strathclyde Region </ref> تشکیل شد. گلاسگو بزرگ‌ترین شهر از چهار شهر اسکاتلند، سومین شهر از لحاظ جذب توریست در [[بریتانیای کبیر|بریتانیا]]، و چهارمین مرکز بزرگ تولیدی این کشور است. گلاسگو در دو سوی رود [[کلاید]] قرار گرفته و تپه‌ها آن را احاطه کرده‌اند. اقتصاد آن عمدتاً وابسته به بخش خدمات است؛ ۸۳ درصد از نیروی کار در این بخش اشتغال دارند. صنایع آن عبارت‌اند از علوم مهندسی، مواد شیمیایی، [[چاپ]]، [[الکترونیک]]، نساجی، و تولیدات صنعتی سبک. کلیسای جامع سنت مانگو<ref>Cathedral of St Mungo </ref>، متعلق به قرن ۱۳م؛ پراوندز لردشیپ<ref>Provand’s Lordship </ref>، قدیمی‌ترین بنای مسکونی شهر (۱۴۷۵)؛ و دانشگاه گلاسگو (تأسیس در ۱۴۵۱م) از مهم‌ترین بناهای آن محسوب می‌شوند. هنگام ورود سنت مانگو<ref>St Mungo </ref> در قرن ۶م برای تبلیغ مسیحیت بین بریتون‌های استرسکلاید<ref>Strathclyde Britons</ref>، ناحیۀ کلاید<ref> Clyde</ref> مسکونی بود. [[ویلیام شیر|ویلیامِ شیردل]]<ref> William the Lion </ref> در ۱۱۷۸م گلاسگو را به یک قصبۀ بارون‌نشین تبدیل کرد؛ شهر مزبور در زمان جیمز ششم در ۱۶۳۶ به شهر سلطنتی<ref>royal burgh </ref> تبدیل شد. وحدت اسکاتلند و انگلستان در ۱۷۰۷، به‌رغم مخالفت اولیه، سبب رفاه روزافزون شهر شد. در قرن ۱۸ تجارت [[توتون]]، [[شکر]]، و [[پنبه]] با قارۀ امریکا<ref>Americas </ref> بسیار مهم بود. تا ۱۷۷۵ ثروت و رفاه شهر درنتیجۀ تجارت خارجی به اوج رسید. [[انقلاب صنعتی]]<ref>Industrial Revolution </ref> قرن ۱۹ تأثیری شگرف بر شهر نهاد و صنعت کشتی‌سازیِ آن توسعه یافت. تا ۱۸۱۱، گلاسگو بزرگ‌ترین شهر بریتانیا پس از [[لندن (انگلستان)|لندن]] بود. گلاسگو سه دانشگاه دارد، که قدیمی‌ترین آن‌ها دانشگاه گلاسگو نزدیک گیلمورهیل<ref>Gilmorehill </ref> در وست‌اند واقع شده است. دو دانشگاه دیگر عبارت‌اند از دانشگاه استرسکلاید<ref>Strathclyde University </ref> و دانشگاه کالِدونیایی گلاسگو<ref>Glasgow Caledonian University</ref>. گلاسگو شهرت رود کلاید را به‌منزلۀ یکی از بزرگ‌ترین مراکز کشتی‌سازی جهان حفظ کرد. بسیاری از کشتی‌های مسافربری جهان در این شهر ساخته شده‌اند.



نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۱۳

گلاسگو
کشور بریتانیا
نام فارسی گِلاسْگو
نام لاتین Glasgow
جمعیت 622,820 نفر (۲۰۲۲) 
موقعیت غرب مرکزی اسکاتلند
تولیدات و صنایع مهم علوم مهندسی، مواد شیمیایی، چاپ، الکترونیک، نساجی، و تولیدات صنعتی سبک
برخی بناهای مهم کلیسای جامع سنت مانگو، پراوندز لردشیپ، دانشگاه گلاسگو
مساحت ۱۷۵ کیلومتر مربع 
کلیسای جامع سنت مانگو

گِلاسْگو (Glasgow)

شهر و، با عنوان گلاسگو سیتی[۱]، ناحیه[۲]ای در غرب مرکزی اسکاتلند، با ۱۷۵ کیلومتر مربع مساحت و 622,820 نفر جمعیت (۲۰۲۲). این ناحیه در ۱۹۹۵ از بخش عمدۀ زمین‌های شورای بخش گلاسگو[۳] در ناحیۀ استرسکلاید[۴] تشکیل شد. گلاسگو بزرگ‌ترین شهر از چهار شهر اسکاتلند، سومین شهر از لحاظ جذب توریست در بریتانیا، و چهارمین مرکز بزرگ تولیدی این کشور است. گلاسگو در دو سوی رود کلاید قرار گرفته و تپه‌ها آن را احاطه کرده‌اند. اقتصاد آن عمدتاً وابسته به بخش خدمات است؛ ۸۳ درصد از نیروی کار در این بخش اشتغال دارند. صنایع آن عبارت‌اند از علوم مهندسی، مواد شیمیایی، چاپ، الکترونیک، نساجی، و تولیدات صنعتی سبک. کلیسای جامع سنت مانگو[۵]، متعلق به قرن ۱۳م؛ پراوندز لردشیپ[۶]، قدیمی‌ترین بنای مسکونی شهر (۱۴۷۵)؛ و دانشگاه گلاسگو (تأسیس در ۱۴۵۱م) از مهم‌ترین بناهای آن محسوب می‌شوند. هنگام ورود سنت مانگو[۷] در قرن ۶م برای تبلیغ مسیحیت بین بریتون‌های استرسکلاید[۸]، ناحیۀ کلاید[۹] مسکونی بود. ویلیامِ شیردل[۱۰] در ۱۱۷۸م گلاسگو را به یک قصبۀ بارون‌نشین تبدیل کرد؛ شهر مزبور در زمان جیمز ششم در ۱۶۳۶ به شهر سلطنتی[۱۱] تبدیل شد. وحدت اسکاتلند و انگلستان در ۱۷۰۷، به‌رغم مخالفت اولیه، سبب رفاه روزافزون شهر شد. در قرن ۱۸ تجارت توتون، شکر، و پنبه با قارۀ امریکا[۱۲] بسیار مهم بود. تا ۱۷۷۵ ثروت و رفاه شهر درنتیجۀ تجارت خارجی به اوج رسید. انقلاب صنعتی[۱۳] قرن ۱۹ تأثیری شگرف بر شهر نهاد و صنعت کشتی‌سازیِ آن توسعه یافت. تا ۱۸۱۱، گلاسگو بزرگ‌ترین شهر بریتانیا پس از لندن بود. گلاسگو سه دانشگاه دارد، که قدیمی‌ترین آن‌ها دانشگاه گلاسگو نزدیک گیلمورهیل[۱۴] در وست‌اند واقع شده است. دو دانشگاه دیگر عبارت‌اند از دانشگاه استرسکلاید[۱۵] و دانشگاه کالِدونیایی گلاسگو[۱۶]. گلاسگو شهرت رود کلاید را به‌منزلۀ یکی از بزرگ‌ترین مراکز کشتی‌سازی جهان حفظ کرد. بسیاری از کشتی‌های مسافربری جهان در این شهر ساخته شده‌اند.

 


  1. Glasgow City
  2. unitary authority
  3. Glasgow District Council
  4. Strathclyde Region
  5. Cathedral of St Mungo
  6. Provand’s Lordship
  7. St Mungo
  8. Strathclyde Britons
  9. Clyde
  10. William the Lion
  11. royal burgh
  12. Americas
  13. Industrial Revolution
  14. Gilmorehill
  15. Strathclyde University
  16. Glasgow Caledonian University