خشاب، یحیی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Mohammadi3 صفحهٔ خشاب، یحیی (۱۹۰۹) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به خشاب، یحیی منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
خَشاب، یحیی (۱۹۰۹)<br>
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =یحیی خشاب
|عنوان =یحیی خشاب
خط ۱۰: خط ۷:
|لقب=
|لقب=
|زادروز=۱۹۰۹م
|زادروز=۱۹۰۹م
|تاریخ مرگ=
|تاریخ مرگ=۲۱ دسامبر ۱۹۹۹م
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=مصری
|ملیت=مصری
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=دانشنامه دکتری از دانشگاه سوربون در رشته زبان و ادبیات فارسی  
|تحصیلات و محل تحصیل=دانشنامه دکتری از دانشگاه سوربون در رشته زبان و ادبیات فارسی  
| شغل و تخصص اصلی =ایران شناس
| شغل و تخصص اصلی =ایران‌شناس
|شغل و تخصص های دیگر=
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =رییس دانشکده ادبیات دانشگاه قاهره، مدرس دانشگاه های لوس آنجلس، بغداد و بصره  
|سمت =رئیس دانشکده ادبیات دانشگاه قاهره، مدرس دانشگاه‌های لوس‌آنجلس، بغداد و بصره  
|جوایز و افتخارات = دریافت دکتری افتخاری از دانشگاه تهران
|جوایز و افتخارات = دریافت دکتری افتخاری از دانشگاه تهران
|آثار = برخورد تمدن های عربی و ایرانی (قاهره، ۱۹۶۹)، تاریخ کرد و کردستان (۱۹۵۸)
|آثار = برخورد تمدن های عربی و ایرانی (قاهره، ۱۹۶۹)، تاریخ کرد و کردستان (۱۹۵۸)
خط ۲۹: خط ۲۶:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<p>ایران‌شناس مصری. با نوشتن رساله‌ای با نام  ''ناصرخسرو و سفرش به مصر'' از دانشگاه قاهره دانشنامه فوق لیسانس و در ۱۹۴۰ از دانشگاه سوربون در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۷۲ دانشگاه تهران به او دکتری افتخاری داد. از ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۹، که بازنشسته شد، رئیس دانشکدۀ ادبیات دانشگاه قاهره بود. در دانشگاه‌های لوس آنجلس، بغداد و بصره نیز تدریس کرد. از آثارش: چاپ ''خوان الاخوان'' ناصرخسرو (پاریس، ۱۹۴۰)؛ ''حکایت‌های فارسی'' (قاهره، ۱۹۴۰)؛ ''تاریخ ادبیات فارسی در سدۀ ۱۹''(قاهره، ۱۹۴۸)؛  ترجمۀ ''تاریخ بیهقی'' با همکاری صادق نشأت (قاهره، ۱۹۵۶)؛ ترجمۀ ''بیان الادیان'' (قاهره، ۱۹۵۹)؛ ترجمۀ ''سفرنامۀ'' ناصرخسرو (قاهره، ۱۹۵۹)؛ ترجمۀ ''چهار مقالۀ'' نظامی عروضی (قاهره، ۱۹۶۰)؛ ترجمۀ ''ایران در زمان ساسانیان'' آرتور کریستن‌سن از ترجمۀ فارسی غلامرضا رشید یاسمی با همکاری عبدالوهاب عزام (قاهره، ۱۹۵۰؛ بیروت، ۱۹۸۲)؛ ''شاهنامه'' (بی‌جا، بی‌تا)؛ ''برخورد تمدن‌های عربی و ایرانی'' (قاهره، ۱۹۶۹)؛ ''تاریخ کرد و کردستان'' (۱۹۵۸).</p>
}}خَشاب، یحیی (۱۹۰۹ - ۲۱ دسامبر ۱۹۹۹م)<br><p>ایران‌شناس مصری. با نوشتن رساله‌ای با نام  ''ناصرخسرو و سفرش به مصر'' از دانشگاه قاهره دانشنامه فوق لیسانس و در ۱۹۴۰ از دانشگاه سوربون در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۷۲ دانشگاه تهران به او دکتری افتخاری داد. از ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۹، که بازنشسته شد، رئیس دانشکدۀ ادبیات دانشگاه قاهره بود. در دانشگاه‌های لوس آنجلس، بغداد و بصره نیز تدریس کرد. از آثارش: چاپ ''خوان الاخوان'' ناصرخسرو (پاریس، ۱۹۴۰)؛ ''حکایت‌های فارسی'' (قاهره، ۱۹۴۰)؛ ''تاریخ ادبیات فارسی در سدۀ ۱۹'' (قاهره، ۱۹۴۸)؛  ترجمۀ ''تاریخ بیهقی'' با همکاری صادق نشأت (قاهره، ۱۹۵۶)؛ ترجمۀ ''بیان الادیان'' (قاهره، ۱۹۵۹)؛ ترجمۀ ''سفرنامۀ'' ناصرخسرو (قاهره، ۱۹۵۹)؛ ترجمۀ ''چهار مقالۀ'' نظامی عروضی (قاهره، ۱۹۶۰)؛ ترجمۀ ''ایران در زمان ساسانیان'' آرتور کریستن‌سن از ترجمۀ فارسی غلامرضا رشید یاسمی با همکاری عبدالوهاب عزام (قاهره، ۱۹۵۰؛ بیروت، ۱۹۸۲)؛ ''شاهنامه'' (بی‌جا، بی‌تا)؛ ''برخورد تمدن‌های عربی و ایرانی'' (قاهره، ۱۹۶۹)؛ ''تاریخ کرد و کردستان'' (۱۹۵۸).</p>
<br><!--19057900-->
<br><!--19057900-->
[[رده:خاورشناسی]]
[[رده:خاورشناسی]]
[[رده:(خاورشناسی)ایران]]
[[رده:(خاورشناسی)ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۰۷

یحیی خشاب
زادروز ۱۹۰۹م
درگذشت ۲۱ دسامبر ۱۹۹۹م
ملیت مصری
تحصیلات و محل تحصیل دانشنامه دکتری از دانشگاه سوربون در رشته زبان و ادبیات فارسی
شغل و تخصص اصلی ایران‌شناس
سمت رئیس دانشکده ادبیات دانشگاه قاهره، مدرس دانشگاه‌های لوس‌آنجلس، بغداد و بصره
آثار  برخورد تمدن های عربی و ایرانی (قاهره، ۱۹۶۹)، تاریخ کرد و کردستان (۱۹۵۸)
گروه مقاله خاورشناسی
جوایز و افتخارات دریافت دکتری افتخاری از دانشگاه تهران

خَشاب، یحیی (۱۹۰۹ - ۲۱ دسامبر ۱۹۹۹م)

ایران‌شناس مصری. با نوشتن رساله‌ای با نام ناصرخسرو و سفرش به مصر از دانشگاه قاهره دانشنامه فوق لیسانس و در ۱۹۴۰ از دانشگاه سوربون در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۷۲ دانشگاه تهران به او دکتری افتخاری داد. از ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۹، که بازنشسته شد، رئیس دانشکدۀ ادبیات دانشگاه قاهره بود. در دانشگاه‌های لوس آنجلس، بغداد و بصره نیز تدریس کرد. از آثارش: چاپ خوان الاخوان ناصرخسرو (پاریس، ۱۹۴۰)؛ حکایت‌های فارسی (قاهره، ۱۹۴۰)؛ تاریخ ادبیات فارسی در سدۀ ۱۹ (قاهره، ۱۹۴۸)؛ ترجمۀ تاریخ بیهقی با همکاری صادق نشأت (قاهره، ۱۹۵۶)؛ ترجمۀ بیان الادیان (قاهره، ۱۹۵۹)؛ ترجمۀ سفرنامۀ ناصرخسرو (قاهره، ۱۹۵۹)؛ ترجمۀ چهار مقالۀ نظامی عروضی (قاهره، ۱۹۶۰)؛ ترجمۀ ایران در زمان ساسانیان آرتور کریستن‌سن از ترجمۀ فارسی غلامرضا رشید یاسمی با همکاری عبدالوهاب عزام (قاهره، ۱۹۵۰؛ بیروت، ۱۹۸۲)؛ شاهنامه (بی‌جا، بی‌تا)؛ برخورد تمدن‌های عربی و ایرانی (قاهره، ۱۹۶۹)؛ تاریخ کرد و کردستان (۱۹۵۸).