داودنژاد، علیرضا (تهران ۱۳۳۲ش): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
فیلمنامهنویس و کارگردان سینمای ایران. دارای مدرک تحصیلی دیپلم است. از ۱۳۵۱ش با نوشتن فیلمنامۀ ''عطش'' برای [[قادری، ایرج (تهران ۱۳۱۳ ـ۱۳۹۱ش)|ایرج قادری]] به فیلمنامهنویسی روآورد، و تا نیمۀ اول دهۀ ۱۳۵۰ش فیلمنامههایی برای همین کارگردان نوشت. او در ۱۳۵۵ش فیلم ''[[نازنین (فیلم)|نازنین]]'' را ساخت، که با استقبال تماشاگران مواجه شد. در سالهای بعد فیلمهای ''[[خانه عنکبوت|خانۀ عنکبوت]]'' (۱۳۶۲ش)، ''[[خلع سلاح (فیلم)|خلعسلاح]]'' (۱۳۷۳ش)، ''عاشقانه'' (۱۳۷۴ش)، ''[[بچه های بد (فیلم)|بچههای بد]]'' (۱۳۷۹ش)، [[ملاقات با طوطی|''ملاقات با طوطی'']] (۱۳۸۲)، و ''[[هوو (فیلم)|هوو]]'' (۱۳۸۴ش) را کارگردانی کرد. داودنژاد از اواخر دهۀ 1370ش با وارد کردن اعضای خانوادهاش (از جمله مادر، برادر، پسر و دخترش) به عنوان بازیگر در ساختههایش با وجود همچنان مطرح بودنش به عنوان یک کارگردان مستقل و تجربهگرا مورد انتقاد نویسندگان سینمایی قرار گرفته است. اما این روحیۀ تجربهگرایی او طی دهۀ 1390ش به ساخت فیلمهایی ضدقصه انجامید که اوج این جریان فیلمهای کلاس هنرپیشگی و روغن مار بوده است. از دیگر ویژگیهای این دورۀ فیلمسازی داودنژاد فیلمسازی مستندگونۀ او و پرهیز از روایتهای متداول سینمایی است. | فیلمنامهنویس و کارگردان سینمای ایران. دارای مدرک تحصیلی دیپلم است. از ۱۳۵۱ش با نوشتن فیلمنامۀ ''عطش'' برای [[قادری، ایرج (تهران ۱۳۱۳ ـ۱۳۹۱ش)|ایرج قادری]] به فیلمنامهنویسی روآورد، و تا نیمۀ اول دهۀ ۱۳۵۰ش فیلمنامههایی برای همین کارگردان نوشت. او در ۱۳۵۵ش فیلم ''[[نازنین (فیلم)|نازنین]]'' را ساخت، که با استقبال تماشاگران مواجه شد. در سالهای بعد فیلمهای ''[[خانه عنکبوت|خانۀ عنکبوت]]'' (۱۳۶۲ش)، ''[[خلع سلاح (فیلم)|خلعسلاح]]'' (۱۳۷۳ش)، ''عاشقانه'' (۱۳۷۴ش)، ''[[بچه های بد (فیلم)|بچههای بد]]'' (۱۳۷۹ش)، [[ملاقات با طوطی|''ملاقات با طوطی'']] (۱۳۸۲)، و ''[[هوو (فیلم)|هوو]]'' (۱۳۸۴ش) را کارگردانی کرد. داودنژاد از اواخر دهۀ 1370ش با وارد کردن اعضای خانوادهاش (از جمله مادر، برادر، پسر و دخترش) به عنوان بازیگر در ساختههایش با وجود همچنان مطرح بودنش به عنوان یک کارگردان مستقل و تجربهگرا مورد انتقاد نویسندگان سینمایی قرار گرفته است. اما این روحیۀ تجربهگرایی او طی دهۀ 1390ش به ساخت فیلمهایی ضدقصه انجامید که اوج این جریان فیلمهای کلاس هنرپیشگی و روغن مار بوده است. از دیگر ویژگیهای این دورۀ فیلمسازی داودنژاد فیلمسازی مستندگونۀ او و پرهیز از روایتهای متداول سینمایی است. | ||
رضا داوودنژاد و زهرا داوودنژاد (هردو بازیگر) فرزندان وی، احترامالسادات حبیبیان (بازیگر) مادرش و [[محمدرضا داوودنژاد]] (بازیگر) برادرش است. علاوه بر این جمله تعدادی دیگر از اقوامشان چون همسر برادر و برادرزادههای وی در فیلمهای متاخر علیرضا داوودنژاد عمدتا به عنوان بازیگر حضور داشتهاند. وی طی سالهای بعد از انقلاب نویسندگی فیلمهایی از اکبر صادقی، جهانگیر جهانگیری، ایرج قادری، [[قدکچیان، کامران (تهران ۱۳۲۶ش)|کامران قدکچیان]]، [[افخمی، بهروز | رضا داوودنژاد و زهرا داوودنژاد (هردو بازیگر) فرزندان وی، احترامالسادات حبیبیان (بازیگر) مادرش و [[محمدرضا داوودنژاد]] (بازیگر) برادرش است. علاوه بر این جمله تعدادی دیگر از اقوامشان چون همسر برادر و برادرزادههای وی در فیلمهای متاخر علیرضا داوودنژاد عمدتا به عنوان بازیگر حضور داشتهاند. وی طی سالهای بعد از انقلاب نویسندگی فیلمهایی از اکبر صادقی، جهانگیر جهانگیری، ایرج قادری، [[قدکچیان، کامران (تهران ۱۳۲۶ش)|کامران قدکچیان]]، [[افخمی، بهروز|بهروز افخمی]] و قدرتالله صلحمیرزایی را نیز به عهده داشته داشته است. از جملۀ این آثار به فیلم پرفروش و موفق ''[[عروس (فیلم)|عروس]]'' (بهروز افخمی- 1369ش) میتوان اشاره کرد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۰۵
| علیرضا داوودنژاد | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 17 اردیبهشت ۱۳۳۲ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دیپلم |
| شغل و تخصص اصلی | فیلمنامهنویس و کارگردان سینما |
| آثار | فیلمهای خانۀ عنکبوت (۱۳۶۲)، خلعسلاح (۱۳۷۳)، عاشقانه (۱۳۷۴)، بچههای بد (۱۳۷۹)، ملاقات با طوطی (۱۳۸۲)، و هوو (۱۳۸۴) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | احترامالسادات حبیبیان (مادر) و محمدرضا داوودنژاد (برادر) |
علیرضا داوودنژاد (تهران 17 اردیبهشت ۱۳۳۲ش- )
فیلمنامهنویس و کارگردان سینمای ایران. دارای مدرک تحصیلی دیپلم است. از ۱۳۵۱ش با نوشتن فیلمنامۀ عطش برای ایرج قادری به فیلمنامهنویسی روآورد، و تا نیمۀ اول دهۀ ۱۳۵۰ش فیلمنامههایی برای همین کارگردان نوشت. او در ۱۳۵۵ش فیلم نازنین را ساخت، که با استقبال تماشاگران مواجه شد. در سالهای بعد فیلمهای خانۀ عنکبوت (۱۳۶۲ش)، خلعسلاح (۱۳۷۳ش)، عاشقانه (۱۳۷۴ش)، بچههای بد (۱۳۷۹ش)، ملاقات با طوطی (۱۳۸۲)، و هوو (۱۳۸۴ش) را کارگردانی کرد. داودنژاد از اواخر دهۀ 1370ش با وارد کردن اعضای خانوادهاش (از جمله مادر، برادر، پسر و دخترش) به عنوان بازیگر در ساختههایش با وجود همچنان مطرح بودنش به عنوان یک کارگردان مستقل و تجربهگرا مورد انتقاد نویسندگان سینمایی قرار گرفته است. اما این روحیۀ تجربهگرایی او طی دهۀ 1390ش به ساخت فیلمهایی ضدقصه انجامید که اوج این جریان فیلمهای کلاس هنرپیشگی و روغن مار بوده است. از دیگر ویژگیهای این دورۀ فیلمسازی داودنژاد فیلمسازی مستندگونۀ او و پرهیز از روایتهای متداول سینمایی است.
رضا داوودنژاد و زهرا داوودنژاد (هردو بازیگر) فرزندان وی، احترامالسادات حبیبیان (بازیگر) مادرش و محمدرضا داوودنژاد (بازیگر) برادرش است. علاوه بر این جمله تعدادی دیگر از اقوامشان چون همسر برادر و برادرزادههای وی در فیلمهای متاخر علیرضا داوودنژاد عمدتا به عنوان بازیگر حضور داشتهاند. وی طی سالهای بعد از انقلاب نویسندگی فیلمهایی از اکبر صادقی، جهانگیر جهانگیری، ایرج قادری، کامران قدکچیان، بهروز افخمی و قدرتالله صلحمیرزایی را نیز به عهده داشته داشته است. از جملۀ این آثار به فیلم پرفروش و موفق عروس (بهروز افخمی- 1369ش) میتوان اشاره کرد.
آثار (به عنوان کارگردان)
- نازنين (۱۳۵۴)
- شاهرگ (۱۳۵۴)
- قدغن (۱۳۵۷)
- جايزه (۱۳۶۱)
- خانه عنكبوت (۱۳۶۲)
- بیپناه (۱۳۶۵)
- نياز (۱۳۷۰)
- خلع سلاح (۱۳۷۳)
- عاشقانه (۱۳۷۴)
- مصائب شيرين (۱۳۷۷)
- بهشت از آن تو (۱۳۷۹)
- بچههای بد (۱۳۷۹)
- ملاقات با طوطی (۱۳۸۲)
- هشتپا (۱۳۸۳)
- هوو (۱۳۸۴)
- تيغزن (۱۳۸۷)
- مرهم (۱۳۸۹)
- كلاس هنرپيشگی (۱۳۹۰)
- روغن مار (۱۳۹۴)
- فراری (۱۳۹۵)
- مصائب شیرین 2 (1397)