مژده شمسایی
| مژده شمسایی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 2 تیر 1347ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | فارغالتحصیل رشتهی تئاتر - دانشگاه آزاد اسلامی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر سینما و تئاتر |
| شغل و تخصص های دیگر | چهرهپرداز |
| آثار | مسافران (بهرام بیضایی- ۱۳۶۹)؛ سگکشی (بهرام بیضایی- ۱۳۷۹)؛ وقتی همه خوابیم (بهرام بیضایی- ۱۳۸۷) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | بهرام بیضایی (همسر) |
| جوایز و افتخارات | تندیس بهترین بازیگر زن از نهمین جشنوارهی فیلم فجر؛ سیمرغ بلورین بهترین چهرهپردازی برای فیلم پردهی آخر |
مژده شمسایی (تهران 2 تیر 1347ش- )
بازیگر سینما و تئاتر، و چهرهپرداز ایرانی. فارغالتحصیل رشتهی تئاتر از دانشگاه آزاد اسلامی است. شمسایی فعالیت هنری را از سال ۱۳۶۶ش به عنوان چهرهپرداز با فیلم شاید وقتی دیگر آغاز کرد و پس از چند سال چهرهپردازی، سرانجام در سال ۱۳۷۰ش در فیلم سینمایی مسافران مقابل دوربین رفت. او تجربیاتی نیز در عرصهی تئاتر دارد و در نمایشهای باغ آلبالو، بانو آئویی و شب هزار و یکم بازی کرده است. مژده شمسایی همسر بهرام بیضایی است. او در نوزدهمین جشنوارهی فیلم فجر (1379ش) برای بازی در فیلم سگکشی برندهی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر از بخش بینالملل، در پنجمین جشن دنیای تصویر (1380ش) برای بازی در همان فیلم برندهی تندیس بهترین بازیگر زن، در نهمین جشنوارهی فیلم فجر (1369ش) برای فیلم پردهی آخر همراه با مسعود ولدبیگی برندهی سیمرغ بلورین بهترین چهرهپردازی و در دورههای دیگری از جشنوارهی فجر و همچنین در جشن خانهی سینما برای بازیها و چهرهپردازیهایش نامزد دریافت جایزه بوده است. از شمسایی کتابی با عنوان کیوگن: نمایش شادیبخش ژاپنی (گردآوی و ترجمه) توسط انجمن نمایش در سال ۱۳۸۲ش انتشار یافته است. وی به همراه بهرام بیضایی، در امریکا کار و فعالیت میکند.
از آثار شمسایی در زمینهی چهرهپردازی به این فیلمها میتوان اشاره کرد:
شاید وقتی دیگر (بهرام بیضایی- ۱۳۶۶ش)؛ عبور از غبار (پوران درخشنده- ۱۳۶۸ش)؛ دندان مار (مسعود کیمیایی- ۱۳۶۸ش)؛ چاووش (ساموئل خاچیکیان- ۱۳۶۹ش)؛ پردهی آخر (واروژ کریم مسیحی- ۱۳۶۹ش)؛ پرندهی آهنین (علی شاه حاتمی- ۱۳۷۰ش)؛ مرد ناتمام (محرم زینال زاده -۱۳۷۱ش).
بازیهای سینمایی
مسافران (بهرام بیضایی- ۱۳۶۹)؛ گفتگو با باد (فیلمی کوتاه از بهرام بیضایی- ۱۳۷۷)؛ سگ کشی (بهرام بیضایی- ۱۳۷۹)؛ وقتی همه خوابیم (بهرام بیضایی- ۱۳۸۷).
بازی در تئاتر
باغ آلبالو (رکن الدین خسروی- 1371)؛ بانو آئویی (بهرام بیضایی- 1376 تا 1377)؛ شب هزار و یکم (بهرام بیضایی- 1382)؛ مجلس شبیه در ذکر مصائب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رخشید فرزین (بهرام بیضایی- 1384)؛ افرا، یا روز میگذرد (بهرام بیضایی- 1386)؛ جانا و بلادور (بهرام بیضایی- 1391/ کالیفرنیا)؛ آرش (بهرام بیضایی- ژوئیه ۲۰۱۳م/ سالن آننبرگ دانشگاه استنفورد)؛ گزارش ارداویراف (بهرام بیضایی- ژانویه ۲۰۱۵م/ سالن کابرلی دانشگاه استنفورد)؛ طربنامه (بهرام بیضایی- بهار و پاییز ۱۳۹۵/ کالج دی آنزا در کالیفرنیا).