کزازی، میرجلال الدین
| میرجلالالدین کزازی | |
|---|---|
| زادروز |
کرمانشاه ۱۳۲۷ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکترای زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | پژوهشگر ادبیات |
| شغل و تخصص های دیگر | مترجم، شاعر |
| آثار | سراچۀ آوا و رنگ (1376)؛ گزارش دشواریهای دیوان خاقانی (1378)؛ نامه باستان، گزارش شاهنامه فردوسی (1379) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
کَزّازی، میرجلالالدین (کرمانشاه ۱۳۲۷ش - )
ادیب ایرانی، پژوهشگر، و استاد دانشگاه. خانوادهاش از فرهیختگان و پایهگذاران آموزش به سبک جدید در آن شهر بودند. بعد از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه در زادگاهش برای تحصیل در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی راهی تهران شد. پس از پشتسر گذاشتن دورههای مختلف تحصیلی در ۱۳۷۰ش موفق به اخذ دانشنامۀ دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران شد. عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی است. دکتر کزّازی با زبانهای فرانسوی، اسپانیایی، آلمانی و انگلیسی آشنایی دارد. نزدیک به ۱۰۰ مقاله در زمینههای مختلف از او بهچاپ رسیده و چندی نیز استاد زبان و ادبیات فارسی در اسپانیا بوده است. در سخنرانی و نگارش به زبان فارسی سره تواناست. گهگاه شعر نیز میسراید. از آثار اوست: دُرّ دریای دری (۱۳۶۸ش) تصحیح دیوان میرزا محمدباقر حسینی (۱۳۷۶ش)، رؤیا، حماسه، اسطوره (۱۳۷۲ش)، تصحیح دیوان خاقانی شروانی (۱۳۷۵ش)، سراچۀ آوا و رنگ (۱۳۷۶ش)، گزارش دشواریهای دیوان خاقانی (۱۳۷۸ش) نامه باستان، گزارش شاهنامه فردوسی (۱۳۷۹ش)، از گونههای دیگر، رخسار صبح، مازهای راز، دیر مغان، ترجمۀ ایلیاد هومر، ترجمۀ اودیسۀ هومر، ترجمۀ انهاید ویرژیل، ترجمۀ تلماک فنلون، و ترجمۀ بعضی از آثار شاتوبریان و فلوبر، ویرایش غزلیات سعدی، سوزن عیسی.