بهارلو، محمد (نویسنده): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ بهارلو، محمد را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به بهارلو، محمد (نویسنده) منتقل کرد) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده:12421300- 2.jpg|جایگزین=محمد بهارلو|بندانگشتی|محمد بهارلو]] | }}[[پرونده:12421300- 2.jpg|جایگزین=محمد بهارلو|بندانگشتی|محمد بهارلو]] | ||
محمد بهارلو (آبادان ۱۳۳۴ش- )<br><p>داستاننویس و پژوهشگر ایرانی. پس از اتمام تحصیلات متوسطه، به نوشتن نقد فیلم و داستانهایی پرداخت که ماجرای آنها در جنوب رخ میدهد. اولین داستان کوتاه خود را در سال 1352 با عنوان گاومیش منتشر کرد. در اولین رمانش ''سالهای عقرب'' (۱۳۶۹ش) به توصیف اعتصاباتِ کارگریِ آبادان میپردازد. از دیگر آثارش میتوان به مجموعۀ داستان ''حکایت آنکه با آب رفت'' (۱۳۷۹ش) و رمان'' بانوی لیل'' (۱۳۸۰ش) اشاره کرد. بهارلو مدتها با نشریاتی نظیر ''آدینه''، ''دنیای سخن'' و ''چیستا'' همکاری داشته و در میان نسل پس از [[گلشیری، هوشنگ (اصفهان ۱۳۱۶ـ تهران ۱۳۷۹ش)|گلشیری]] و [[براهنی، رضا|براهنی]] از مهمترین چهرهها در زمینۀ تدریس و آموزش شیوههای داستاننویسی است.</p><p>بهارلو جز گردآوری نامههای [[هدایت، صادق (تهران ۱۲۸۱ـ پاریس ۱۳۳۰ش)|صادق هدایت]] (۱۳۷۴ش)، گزیدههایی از داستانهای او، [[جمال زاده، محمدعلی (اصفهان ۱۲۷۱ـ ژنو ۱۳۷۶ش)|جمالزاده]] و [[بزرگ علوی|علوی]] را نیز همراه با شرحی انتقادی منتشر کرده است و نقدی بر [[کلیدر]] [[دولت آبادی، محمود | محمد بهارلو (آبادان ۱۳۳۴ش- )<br><p>داستاننویس و پژوهشگر ایرانی. پس از اتمام تحصیلات متوسطه، به نوشتن نقد فیلم و داستانهایی پرداخت که ماجرای آنها در جنوب رخ میدهد. اولین داستان کوتاه خود را در سال 1352 با عنوان گاومیش منتشر کرد. در اولین رمانش ''سالهای عقرب'' (۱۳۶۹ش) به توصیف اعتصاباتِ کارگریِ آبادان میپردازد. از دیگر آثارش میتوان به مجموعۀ داستان ''حکایت آنکه با آب رفت'' (۱۳۷۹ش) و رمان'' بانوی لیل'' (۱۳۸۰ش) اشاره کرد. بهارلو مدتها با نشریاتی نظیر ''آدینه''، ''دنیای سخن'' و ''چیستا'' همکاری داشته و در میان نسل پس از [[گلشیری، هوشنگ (اصفهان ۱۳۱۶ـ تهران ۱۳۷۹ش)|گلشیری]] و [[براهنی، رضا|براهنی]] از مهمترین چهرهها در زمینۀ تدریس و آموزش شیوههای داستاننویسی است.</p><p>بهارلو جز گردآوری نامههای [[هدایت، صادق (تهران ۱۲۸۱ـ پاریس ۱۳۳۰ش)|صادق هدایت]] (۱۳۷۴ش)، گزیدههایی از داستانهای او، [[جمال زاده، محمدعلی (اصفهان ۱۲۷۱ـ ژنو ۱۳۷۶ش)|جمالزاده]] و [[بزرگ علوی|علوی]] را نیز همراه با شرحی انتقادی منتشر کرده است و نقدی بر [[کلیدر]] [[دولت آبادی، محمود|دولتآبادی]] نگاشته است.</p>از دیگر آثار اوست: عروس نیل (رمان- ۱۳۸۶)؛ ''شهرزاد قصه بگو'' (مجموعه داستان- ۱۳۸۴)؛ کلیدر سرگذشت نسل تمام شده (نقد ادبی- ۱۳۶۸)؛ ''داستان کوتاه ایران'' (نقد ادبی- ۱۳۷۲)؛ بزرگ علوی، نویسندۀ سانتیمانتال یا روشناندیش (نقد ادبی- ۱۳۹۱). | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۵۷
| محمد بهارلو | |
|---|---|
| زادروز |
آبادان 1334ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | داستاننویس و مدرس داستاننویسی |
| آثار | عروس نیل (رمان- ۱۳۸۶)؛ شهرزاد قصه بگو (مجموعه داستان- ۱۳۸۴)؛ کلیدر سرگذشت نسل تمام شده (نقد ادبی- ۱۳۶۸)؛ داستان کوتاه ایران (نقد ادبی- ۱۳۷۲)؛ بزرگ علوی، نویسندۀ سانتیمانتال یا روشناندیش (نقد ادبی- ۱۳۹۱) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
محمد بهارلو (آبادان ۱۳۳۴ش- )
داستاننویس و پژوهشگر ایرانی. پس از اتمام تحصیلات متوسطه، به نوشتن نقد فیلم و داستانهایی پرداخت که ماجرای آنها در جنوب رخ میدهد. اولین داستان کوتاه خود را در سال 1352 با عنوان گاومیش منتشر کرد. در اولین رمانش سالهای عقرب (۱۳۶۹ش) به توصیف اعتصاباتِ کارگریِ آبادان میپردازد. از دیگر آثارش میتوان به مجموعۀ داستان حکایت آنکه با آب رفت (۱۳۷۹ش) و رمان بانوی لیل (۱۳۸۰ش) اشاره کرد. بهارلو مدتها با نشریاتی نظیر آدینه، دنیای سخن و چیستا همکاری داشته و در میان نسل پس از گلشیری و براهنی از مهمترین چهرهها در زمینۀ تدریس و آموزش شیوههای داستاننویسی است.
بهارلو جز گردآوری نامههای صادق هدایت (۱۳۷۴ش)، گزیدههایی از داستانهای او، جمالزاده و علوی را نیز همراه با شرحی انتقادی منتشر کرده است و نقدی بر کلیدر دولتآبادی نگاشته است.
از دیگر آثار اوست: عروس نیل (رمان- ۱۳۸۶)؛ شهرزاد قصه بگو (مجموعه داستان- ۱۳۸۴)؛ کلیدر سرگذشت نسل تمام شده (نقد ادبی- ۱۳۶۸)؛ داستان کوتاه ایران (نقد ادبی- ۱۳۷۲)؛ بزرگ علوی، نویسندۀ سانتیمانتال یا روشناندیش (نقد ادبی- ۱۳۹۱).